Voordat je dit gaat lezen: dit artikel is niet betaald en is een persoonlijke ervaring.

Een 4 tal jaar geleden zijn we begonnen met het maken van ons eigen brood. We halen ons meel bij de molen in Klarenbeek: denk dan aan de volgende meelsoorten die we gebruiken: witbrood, Klarenbeeksbosbrood, Ruwe Bolster, Schwarzwalder, Sporting Donker,  Waldgraan (de luxe) en in het verleden ook nog maïsbrood ook wel zonnegoud genoemd, alleen met deze meel kregen we hele vreemde compacte broodjes waarvan we denken dat de meelverhoudingen niet goed zijn geweest. (het lijkt dan op een soort van ciabatta nadat het gebakken is). Omdat van de 3 personen er maar 1 is die het type brood lekker vind, kopen we deze dus niet meer.

Een verscheidenheid van verschillende soorten meel hebben we met verschillende soorten granen. De molenaar doet daar allerlei toevoegingen bij en het enige wat wij hoeven te doen is er gist en water bij te doen (en we gooien er zelf nog een beetje olijfolie bij). Bij het klarenbeeksbosbrood doen we zelf nog wat zonnebloempitten en pompoenpitten bij.

Wij gebruiken de volgende verhoudingen: 400gram meel, 240gram water, 17.1 gram verse gist. De gist halen we in kilo verpakking bij de Hanos, snijden deze in stukken en die stukken worden dan in een plastic zakje verpakt en bij elkaar in een tupperwarebewaardoos in de koelkast koel gehouden. De houdbaarheid van de gist is dan wat langer.

400 gram is op dit moment genoeg voor 1 brood per dag voor 3 personen. Dat zal over niet al te lange tijd 500 gram worden omdat de jongste steeds meer begint te eten.

Over het algemeen doet de Panasonic broodbak machine het zeer goed. De meelsoorten worden goed gemengd en het dagelijks gebakken broodje rijst perfect.  Echter tot onze spijt is het nu twee keer voorgekomen dat de Panasonic er na ongeveer 2 jaar mee stopt en dus kapot gaat. Tijd voor verandering dus.

We besloten derhalve om een Tefal broodbak machine te proberen, want tsja.. hoe moeilijk kan het voor een broodbakmachine zijn om een brood te maken.

We deden wat we altijd al deden: ons ‘recept’ toepassen op de nieuwe broodbak machine. Dat houd dus het bovenstaande recept in en dan in 2 uur kneden, omhoog komen en bakken. De pananasonic doet dit al jaren perfect. Ja, er zijn verschillende soorten opties om de lengte van het kneden aan te passen, maar 2 uur is een mooie tijd en gezien de ervaring met de Panasonic is langer niet nodig want het levert niet echt een ander soort brood op.

Zo niet de Tefal PF240E .. Tot onze grote spijt en teleurstelling werd het brood zoals we zelf maken niet het brood wat we wilden: het rijst niet. Het komt niet omhoog en blijft dus erg compact. Nu schrijven de makers: je water is te koud, te warm, teveel gist, teveel water. Nou je noemt alle opties maar op wat we ook probeerden: na 4 jaar weten we het denk ik wel. Het enige brood wat ‘lukte’ was het wit brood. De wijze waarop deze Tefal broodbak machine kneed en uiteindelijk bakt is niet goed genoeg. Het bakt het brood te hard, zelfs de ‘zachte’ stand geeft een hard (op zich is dat best lekker) kost, maar de hardste stand is te hard. Het vermoeden is dus dat de deeghaak het deeg niet snel genoeg en goed genoeg kan kneden omdat de  haak te klein is. Het deeg moet snel als een bal gevormd worden wat niet lukt door deze machine. Na de eerste rijs periode wordt er weer gekneed alleen niet goed genoeg zodat het deeg verder omhoog kan komen.
Dan denk je natuurlijk: ga die 2 uur dan verlengen. Been there done that: we zijn zelfs naar meer dan 3 uur gegaan om te laten kneden en te rijzen maar het grote probleem zit hem in het eerst proces: het kneden gaat niet goed genoeg en met grote waarschijnlijkheid zit er ook een fout in de temperatuurregeling tijdens het bakproces waardoor het gist zijn werk niet goed genoeg kan doen

Na 4 weken aanklooien hebben we maar weer een Panasonic gekocht (wat niet onze bedoeling was want kapot gaan na 2 jaar bakken is wel een korte lifecycle).

En ik hoef je natuurlijk nu niet te schrijven dat het eerste broodje uit de nieuwe Panasonic direct weer het broodje gaf wat we gewend waren.